واقعیت‌ها در تمرکز حواس

واقعیت‌ها در تمرکز حواس
مهم‌ترین علت عدم دستیابی به یک تمرکز فکرعالی، تعاریف نادرستی است که در ذهن شما برای تمرکز حواس وجود دارد.
بیشتر شما تمرکز را فکرکردن به یک موضوع ویژه به صورت مطلق و کامل و صد درصد می‌دانید، درحالی که چنین چیزی نه تنها برای شما که برای هیچ انسانی درهیچ شرایطی به هیچ عنوان ممکن نیست.
شما ابدا قادر نیستید تمام ذهن خود را به طور کامل و مطلق در اختیار یک موضوع بگذارید و بقیه‌ی افکار را در آن زمان از ذهن خود کاملا حذف کنید. زمانی که یک انسان می‌تواند چنین تمرکزی داشته باشد، حداکثر سه الی چهارثانیه است. یعنی تاکنون کسی نبوده که پنج ثانیه متوالی به طورمطلق ، تنها و تنها به یک چیز بیاندیشد.
بنابراین، منطقی نیست که شما تعریف بالا را برای تمرکزحواس قبول کنید. چنین تعریفی، سطح توقع شما را بالا می‌برد. وقتی که فکر دیگری به جز موضوع اصلی به ذهنتان راه می‌یابد و یا کوچک‌ترین عامل حواس پرتی را از محیط اطراف خود دریافت می‌کنید. احساس سرخوردگی می‌کنید و گمان می‌کنید که قدرت تمرکز ندارید.حال آنکه این تصور فقط ناشی از برداشت اولیه‌ی نادرستی است که از تمرکز داشته‌اید و همین تصور ،عملا شما را در تلاش برای بهبود تمرکز ناکام می‌سازد.
پس، اولین و مهم‌ترین قدم را در راه افزایش تمرکز ذهنی خود بردارید: تعریف نادرستی را که از تمرکز حواس درذهن خود دارید دگرگون کنید.

اما تعریف درست تمرکز
تمرکزحواس همان قدر می‌تواند واقعی باشد که عوامل حواس پرتی واقعیت دارند.
یعنی: شما باید بپذیرید که به هرحال، همیشه عواملی حواس شما را پرت می‌کنند که بعضی از آن‌ها منشا ذهنی و درونی دارند و از اندیشه‌ی خود شما ناشی می‌شوند و بعضی دیگر منشا محیطی و بیرونی دارند و از محیط اطراف شما نشأت می‌گیرند. عواملی مثل یادآوری خاطرات و تخیلات گوناگون و تجزیه و تحلیل مسائلی خارج از چارچوب موضوع مطالعه، ازعوامل حواس پرتی درونی و عواملی مانند سروصدا ، حضور مزاحم دیگران و آشفتگی مکان مطالعه ازعوامل بیرونی به حساب می‌آیند.
ذهن انسان را می‌توان به یک سیستم ارتباطی بسیارپیچیده تشبیه کرد. در هرلحظه هزاران پیام ازمحیط داخلی بدن و از محیط اطراف به آن مخابره می‌شود و درعین حال هزاران پیام از این مرکز به محیط داخلی بدن و محیط اطراف ارسال می‌گردد. اگر چه بسیاری از این مبادله‌ها درحوزه‌ی ناخودآگاه ما صورت می‌گیرد، بعضی از این پیام‌ها وارد حوزه‌ی آگاهی ما می‌شوند و ذهن ما را از موضوع مطالعه منحرف می‌کنند.